Limandaki Son Yolcu
Limandaki
son kişiyim gelmeyen gemiyi bekleyen.
Günbatımı
gözlerime ziyafet çekerken, ılık güneş hafifçe ısıtıyor içimi.
Düşünüyorum
sessizce,
Davetsiz
gidişini...
Hiç
gelmeyecek bir yolcuyu bekliyorum.
Bekliyorum
sessizce vapurun yanaşmasını
Seveni
bekliyorum.
Ben
bekliyorum ya, ufuk bomboş hala...
Limandaki
son kişiyim gelmeyen gemiyi bekleyen...
Rüzgarla
konuşuyorum akşam serinliğinde.
Sakin sakin
meltemi fısıldıyor bana.
O
fısıldıyor, ben suskunca haykırıyorum adeta.
Limandaki
son kişiyim gelmeyen gemiyi bekleyen,
Yalnızlığı
paylaşıyorum hırçın dalgalarla...
Limandaki
son kişiyim gelmeyen gemiyi bekleyen,
Kalbim
paramparça, aklım hepten sende.
Yolunu
gözlüyorum ufukta.
Bir duman
bekliyorum turuncu gökyüzünde.
Limandaki
son kişiyim gelmeyen gemiyi bekleyen.
Güneşin
yarısı ufukta kayıp.
Tam
ortasında bir karartı.
Bir şeyler
kıpırdıyor duman gibi.
Gelmeyen
gemi mi acaba diyorum.
Evet,
gelmiyor gemi.
Boşuna
bekliyorum öylece.
Limandaki
son kişiyim gelmeyen gemiyi bekleyen,
Esaretin
karartıyor içimi.
Limandaki
son kişiyim gelmeyen gemiyi bekleyen.
Bir kişi
bile yok, yapayalnız.
Hiç mi
yolcusu olmaz bir geminin?
Hiç
bekleyen olmaz mı?
Son kişiyim
işte...
Limandaki
son kişiyim gelmeyen gemiyi bekleyen...
Limandaki
son kişiyim gelmeyen gemiyi bekleyen.
İşte
sonunda geliyor gemi.
Ne de güzel
görünüyor dumanı.
Güneş battı
batacak.
Yaklaşıyor
yavaşça gemi, yaklaşıyor ve demir atıyor.
Bekliyorum
öylece inmeni.
Saatlerce, günlerce...
Gemi geldi
ya, ben hala bekliyorum.
Limandaki
son kişiyim gelmeyen sevgiliyi bekleyen...
Sevilmeyi
bekleyen,
Beklemeyi
seven...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder