Evlat

Geçmiş olsun evlat 

Belli ki sen de seviyorsun
Çok sevme evlat
Güzel sev sadece
Elif ol evlat
Elif gibi sev önce
Elif sev
Elif gibi bak bakabilirsen gözlerine
Derin olsun bakışların
Güzel olsun, uzak olsun
Bir bakışla gör kalbinden geçenleri
İstanbullu musun evlat?
Gerçi ne önemi var ki nerden geldiğinin
Buradasın sonuçta
Peki ya kalbin?
O da buralarda mı?
O nerdeyse sen oradasın zaten.
İstanbul'u sever misin evlat?
Kız Kulesi'ne bakarken dalar mısın uzaklara?
Onu mu düşünürsün saatlerce
Yoksa dört Elif miktarı özlemek yeter mi?
Bir Elif miktarı adını haykırmak iyi gelir mi kalbine
Gelmez evlat gelmez.
Sen martı ol evlat
Uç her vapurun ardından
İki Elif miktarı kadar mesafeden
Belki bi parça aşk atanın olur
Olmazsa da üzülme be evlat
Bu yolda ölmüş olursun fena mı..
Cenazeni boğazın suları yıkar daha ne?
Üç Elif miktarı denizde kalırsın
Sonra yaradan alır seni yanına
Sen Koca Sinan ol evlat
Sevdanı Mihrimah bilmezse dünya bilir
Sen güneşle ayı birleştir yeter
Elif görmezse sevdanı
Medcezirler şahit olur asra bedel
O yarım Elif miktarı sevmez belki de seni evlat
Ama sen incinme
Her bakışında koş ona
Her görüşünde dört Elif miktarı Kalbinin durak sayısı kadar sev...
Ona de ki;
Böyle sevmek benim suçum değil
Babam da annemi Elif gibi severdi...

Üstat

Ben de sevdim üstad

Kız Kulesi gibi sevdim

Şairin mektupları gibi

Serçenin yüreğiyle sevdim.

Derin baktım, uzak kaldım

Kilometrelerce dibindeyken bile

Aya sarıldım dua ettiğim gecelerde

Teselli versin diye.

Genç yaşta ak düşmüş sakalımı okşadım

Rüzgar nefesini verirken saçlarıma

Gözlerimden düşerken bir damla

Kum kaçtı diyip sessizce ağladım.

İstanbul'u severim üstad.

Dertler bindikçe omuzlarıma

Bakarım etrafa, anlarım tek ben değilim.

Çentik atıldıkça kalbime

Giderim Kanlıca Sahiline

Haykırırım acımı

Dalgalara dertlerimi yazar

Üflerim uzaklaşsın diye.

Ben İstanbul'um üstad.

Her gün damarlarımda boğaz turu yapar

Soranlara onu anlatırım

Her an aklıma onu yazar

Gece tarifesinden fatura çıkartırım kalbime

En afillisinden gözyaşlarıyla onaylanmış.

Kitap yazarım aşka şahit

Yirmi dokuz Elif'ten oluşmuş alfabemle

Her bir sözcük onu anlatır okuyana

Kimse anlamaz benim gözümden bakmayınca

Sevdanın tanımı budur iyi bak derim

Kimse okuyamaz

Her harfine üç Elif miktarı düşünmek gerek

Benim kaç Eliflerle yazdığımı,

Bu aşkı anlamak için.

Ama o Kız Kulesi üstad

İstanbul ona nasıl ulaşsın?

Ben İstanbul'um üstad.

Kız Kulesi bana kalsın diye

Ama o Kız Kulesi üstad.

Kimseye kalmaz, kimseye...

Elif gibi sevmek kar eder mi sanarsın?